بیماری چشمی به هر نوع اختلال یا بیماری که چشم را درگیر میکند اطلاق می‌شود. این بیماری‌ها ممکن است شامل عفونت‌ها، التهاب‌ها، اختلالات انکساری، بشقابی، گلوکوم، کاتاراکت و بسیاری از بیماریهای دیگر باشند.
علائم این بیماری‌ها شامل درد، خارش، قرمزی، تیرگی بینایی، سردرد، اشکال در دید و... می‌باشد. درمان این بیماری‌ها بستگی به نوع بیماری دارد و ممکن است از دارو، عمل جراحی یا درمان‌های دیگر استفاده شود.
بعضی از بیماریهای چشمی شامل موارد زیر می‌باشند:
کاتاراکت: این بیماری ناشی از مات شدن عدسی چشم است که باعث کاهش دید و تاریکی بینایی می‌شود.
گلوکوم: این بیماری ناشی از افزایش فشار داخل چشم است که می‌تواند به آسیب دائمی دید منجر شود.
التهاب ملتحمه: این بیماری ناشی از التهاب و قرمزی در قسمت‌های پوششی چشم است.
افتالمی: این بیماری ناشی از اختلال در نورپردازی و تصویربرداری در شبکیه است.
دیابتی رتینوپاتی: این بیماری ناشی از افزایش قند خون و تأثیر آن بر عروق خونی شبکیه است.
آستیگماتیسم: این بیماری ناشی از اختلال در انکسار نور در عینک چشم است.
این فقط چند مثال از بیماریهای چشمی هستند و هنوز بسیاری از بیماریهای دیگر وجود دارند که ممکن است چشم را درگیر کنند.
اپتومتریست یک حرفه‌ای پزشکی است که تخصص دارویی و بالینی در زمینه بررسی و درمان مشکلات چشمی دارد.
این حرفه‌ای متخصص در اندازه‌گیری دقیق بینایی و تشخیص بیماری‌ها و اختلالات چشمی مانند کاتاراکت، گلوکوما، افتالمی و عیوب انکساری است. اپتومتریست‌ها همچنین می‌توانند نسبت به نوشتن نسخه عینک یا لنز تماسی نیز صلاحیت داشته باشند.
این حرفه‌ای معمولاً دارای مدرک دکترا (OD) است و ممکن است در مراکز بزرگ پزشکی چشم پزشکی یا دفاتر خصوصی فعالیت کنند.
بله، تنبلی چشم (Amblyopia) قابل درمان است، اما در صورتی که به موقع تشخیص داده شود. تنبلی چشم معمولاً در دوران کودکی به دلیل عواملی نظیر انحراف چشمی (strabismus)، عیوب انکساری (مانند دوربینی یا هایپراپی) یا عوامل دیگری مانند کاتاراکت (مات شدن عدسی) ایجاد می‌شود.
درمان تنبلی چشم ممکن است شامل استفاده از عینک یا لنزهای تصحیحی، درمان عوامل مرتبط مانند انحراف چشمی و کاتاراکت، و همچنین استفاده از تمرینات بینایی و ترکیبیات بینایی باشد. در برخی موارد، درمان تنبلی چشم ممکن است نیاز به استفاده از پوشش چشمی (پچ) برای تقویت چشم ضعیف داشته باشد.
مهمترین نکته این است که تشخیص زودرس و درمان مناسب تنبلی چشم در دوران کودکی می‌تواند بهبود بینایی را تضمین کند. بنابراین، در صورتی که شما یا فردی دیگری تنبلی چشم را تشخیص دادید، بهترین کار این است که به یک پزشک چشم پزشکی مراجعه کنید تا بررسی و درمان مناسب انجام شود.
بیماریهای چشمی مختلفی وجود دارند که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. برخی از این بیماری‌ها عبارتند از:
کاتاراکت: این بیماری به معنی مات شدن عدسی چشم است و ممکن است نیاز به جراحی تعویض عدسی داشته باشد.
گلوکوم: گلوکوم یک بیماری چشمی است که فشار داخل چشم افزایش می‌یابد و ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد تا فشار را کاهش دهد.
انحراف چشمی: برخی از انحراف‌های چشمی به جراحی نیاز دارند تا چشم‌ها را به جایگاه صحیح خود برگردانند.
بیماریهای شبکیه: برخی از بیماریهای شبکیه نیاز به جراحی دارند تا شبکیه را تعمییر دهند و بینایی را بهبود ببخشند.
پتژیوم (Pterygium): این یک رشد غیرطبیعی روی سطح چشم است که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
افتالمی: این بیماری یک وضعیت غیرطبیعی است که باعث افتادگی یا تغییر شکل قرنیه می‌شود و ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
همچنین، برخی از بیماریهای دیگر مانند ترشحات اشکی نامنظم، عیوب انکساری شدید و بیماریهای مکانیکی چشمی نیز ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. در هر صورت، تصمیم در مورد انجام جراحی باید توسط پزشک چشم پزشکی گرفته شود و باید به دقت شرایط و نیازهای خاص هر بیماری مورد بررسی قرار گیرد.
بیماریهای مختلف می‌توانند به واسطه عوارض مستقیم یا غیرمستقیم، منجر به ایجاد مشکلات چشمی شوند. برخی از بیماری‌هایی که ممکن است به عوارض چشمی منجر شوند عبارتند از:
دیابت: بیماری دیابت می‌تواند به عوارض چشمی شدیدی مانند دیابتی رتینوپاتی (Retinopathy) و میکروآنوریسم (Microaneurysm) منجر شود که می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی یا کور شدن شود.
فشار خون بالا: فشار خون بالا می‌تواند به بیماری گلوکوم (Glaucoma) و سایر مشکلات چشمی منجر شود.
آرتریت: برخی از بیماریهای آرتریتی مانند آرتریت روماتوئید و آرتریت سیستمیک قابل انعطاف پذیر (SLE) می‌توانند به آسیب دیدگی شبکیه و عروق چشمی منجر شوند.
عفونت‌ها: عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا قارچی می‌توانند به التهابات چشمی مانند کراتیت (Keratitis) و آب‌سیاهی (Endophthalmitis) منجر شوند.
بیماریهای التهابی: برخی از بیماریهای التهابی مانند بیماری التهابی روده (IBD) و بیماری التهابی مفاصل (RA) می‌توانند به آسیب دیدگی چشمی منجر شوند.
بیماریهای اتوایمیون: برخی از بیماریهای اتوایمیون مانند بیماری هاشیموتو و بیماری لوپوس می‌توانند به آسیب دیدگی چشمی منجر شوند.
همچنین، برخی از بیماریهای ژنتیکی، بیماریهای قلبی و عروقی، بیماریهای کبدی و بیماریهای عصبی نیز می‌توانند به عوارض چشمی منجر شوند. در هر صورت، مهم است که در صورت بروز هر گونه علایم چشمی یا تغییرات بینایی، به پزشک چشم پزشکی مراجعه کرده و مشاوره و درمان مناسب را دریافت کنید.
