جوش یا آکنه یک مشکل پوستی است که در اثر انسداد منافذ پوستی، التهاب مویرگها و تجمع چربی‌ها در پوست ایجاد می‌شود.
این مشکل معمولاً در نواحی چهره، گردن، شانه‌ها و قسمت‌های دیگر بدن که دارای غده‌های چربی مانند پوست صورت و پشت است، ظاهر می‌شود.
جوش‌ها ممکن است به صورت سرسی (پوستی)، تحت پوستی یا ترک‌های سرخ یا سفید ظاهر شوند و معمولاً با التهاب و قرمزی همراه هستند.
این مشکل می‌تواند به عوامل مختلفی مانند تغییرات هورمونی، استفاده از محصولات پوستی ناسازگار، استرس، تغییرات در رژیم غذایی و ... بستگی داشته باشد.
جوش‌ها ممکن است باعث عدم راحتی و ناراحتی زیادی برای فرد مبتلا به آن شود و در برخی موارد نیاز به درمان پزشکی دارند.
انواع جوش یا آکنه شامل موارد زیر می‌شود:
جوش سرسی: جوش‌های کوچکی که در نواحی پوستی صورت، گردن و بالای سینه ظاهر می‌شوند.
جوش ترک: جوش‌هایی که در اثر التهاب مویرگها و یا انسداد منافذ پوستی ایجاد می‌شوند و به صورت خطی یا موازی روی پوست ظاهر می‌شوند.
جوش سرخ: جوش‌هایی که در اثر التهاب پوست و عروق خونی قرمز شده و بزرگتر از جوش‌های سرسی هستند.
جوش سفید: جوش‌هایی که در اثر انسداد منافذ پوستی و تجمع چربی‌ها ظاهر می‌شوند و رنگ سفید یا زرد دارند.
جوش‌های گردان: جوش‌هایی که در اطراف موهای پوست ظاهر می‌شوند.
جوش‌های استخوانی: جوش‌هایی که در نواحی استخوانی صورت مانند چانه و دهان ظاهر می‌شوند.
همچنین جوش‌ها بر اساس شدت و نوع التهابی که دارند، می‌توانند به دو دسته جوش‌های التهابی و غیرالتهابی تقسیم شوند.
جوش در هر قسمت از بدن ممکن است نشانه‌های مختلفی داشته باشد. به طور کلی، جوش‌ها ممکن است نشانه‌ای از انسداد منافذ پوستی، التهاب مویرگها و تجمع چربی‌ها باشند. این مشکل معمولاً در نواحیی که دارای غده‌های چربی هستند، مانند صورت، گردن، شانه‌ها، سینه و پشت ظاهر می‌شود.
به عنوان مثال، جوش‌هایی که در نواحی پوستی صورت ظاهر می‌شوند ممکن است نشانه‌ای از تغییرات هورمونی، استفاده از محصولات پوستی ناسازگار، استرس یا تغییرات در رژیم غذایی باشند.
جوش‌هایی که در نواحی دیگر بدن مانند سینه، پشت یا شانه‌ها ظاهر می‌شوند ممکن است نشانه‌ای از فشار بر روی پوست، تعریق بیش از حد یا الودگی پوست باشند.
به هر حال، می‌توان گفت که جوش‌ها نمی‌توانند به تنهایی تشخیص داده شوند و نیاز به بررسی توسط پزشک یا متخصص پوست و زیبایی دارند تا علت دقیق آنها مشخص شود.
چند روش خانگی می‌تواند به درمان جوش‌ها کمک کند. البته لازم به ذکر است که این روش‌ها بستگی به نوع و شدت جوش‌ها دارند و در برخی موارد نیاز به مشاوره پزشکی دارند. در هر صورت، می‌توانید از روشهای زیر برای کمک به درمان جوش‌های خود استفاده کنید:
استفاده از ژل آلوئه ورا: ژل آلوئه ورا خواص ضد التهابی دارد و می‌تواند به تسکین التهاب و قرمزی جوش‌ها کمک کند.
استفاده از چای سبز: چای سبز دارای خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی است و می‌تواند به تسکین جوش‌ها کمک کند. می‌توانید یک دستمال را در چای سبز خنک کرده و روی نواحی مبتلا به جوش قرار دهید.
استفاده از عصاره نیم‌رس: عصاره نیم‌رس دارای خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی است و می‌تواند به کاهش قرمزی و التهاب جوش‌ها کمک کند.
استفاده از بخاری: بخاری کردن صورت می‌تواند به باز کردن منافذ پوستی و تسهیل خروج چربی‌ها کمک کند.
مراقبت از پوست: استفاده از محصولات ضد جوش، شستشوی منظم صورت و استفاده از مرطوب کننده ممکن است به بهبود وضعیت پوست کمک کند.
قبل از استفاده از هر یک از این روش‌ها، بهتر است با یک پزشک یا متخصص پوست و زیبایی مشورت کنید تا از مطابقت آن با وضعیت پوست خود اطمینان حاصل کنید.
روشهای پزشکی برای درمان جوش‌ها عبارتند از:
مصرف داروها: پزشک ممکن است داروهای ضد باکتریایی، ضد التهابی یا داروهای کاهنده تولید چربی مانند ایزوترتینوئین (Accutane) را برای کنترل جوش‌ها تجویز کند.
استفاده از محصولات موضعی: استفاده از کرم‌ها، ژل‌ها و لوسیون‌های دارای عناصر ضد جوش مانند اسید سالیسیلیک، پراکسید بنزویل و رتینوئیدها می‌تواند به کنترل جوش‌ها کمک کند.
درمان‌های نوری: استفاده از تکنولوژی‌های نوری مانند لیزر، نور مرئی و IPL (نور پالس شدید) می‌تواند به کاهش التهاب و تولید چربی پوست کمک کند.
درمان‌های ضد جوش: این شامل استفاده از تراپی‌های مانند میکرونیدلینگ (میکرونیدلینگ)، پیلینگ شیمیایی و درمابراژ (درماکنولژی میکروسکوپی) می‌شود که به تجدید سلول‌های پوست کمک می‌کنند و باعث کاهش جوش‌ها می‌شوند.
جراحی: در موارد شدید، پزشک ممکن است به جراحی برای خارج کردن جوش‌ها یا کیست‌های جوشی (به وسیله یک پزشک دندانپزشک یا جراح پوست) روی آید.
قبل از انتخاب هر روش درمانی، بهتر است با پزشک یا متخصص پوست و زیبایی مشورت کنید تا بهترین روش درمانی برای شما مشخص شود.
دست‌کاری یا فشار دادن جوش‌ها و آکنه‌ها ممکن است وضعیت پوست را بدتر کند و باعث ایجاد التهاب و عفونت شود. به طور کلی، بهتر است از فشار دادن یا دست‌کاری با جوش‌ها و آکنه‌ها خودداری کنید، به ویژه در موارد زیر:
آکنه‌های عمیق: آکنه‌هایی که در عمق پوست قرار دارند و زیر پوستی هستند، نباید فشار داده شوند زیرا ممکن است باعث ایجاد التهاب و باقی‌ماندن زخم‌های پوستی شوند.
آکنه‌های دائمی: آکنه‌هایی که به صورت مداوم روی پوست شما ظاهر می‌شوند و با درمان‌های موضعی کنترل نمی‌شوند، نباید به صورت دستی فشار داده شوند زیرا ممکن است باعث ایجاد آسیب و زخم شوند.
آکنه‌های قرمز و التهابی: آکنه‌هایی که در حالت التهابی هستند و پوست اطراف آنها قرمز و دردناک است، نباید دست‌کاری شوند زیرا این کار ممکن است باعث افزایش التهاب و باقی‌ماندن لکه‌های پوستی شود.
در صورت نیاز به درمان آکنه‌ها، بهتر است با یک پزشک یا متخصص پوست و زیبایی مشورت کنید تا بهترین روش درمانی برای شما مشخص شود.
